کلینیک فیزیوتراپی قرار

پاسداران، خیابان پایدارفرد، نبش بوستان هفتم، بین بانک آینده و موسسه ملل(پلاک 146)، واحد 401، طبقه 4

آرتروز گردن و روش‌های درمان

آرتروز گردن و روش‌های درمان

آرتروز گردن

ستون فقرات گردن حالت قوسی دارد که اکثر مشکلات گردن در این ناحیه اتفاق می افتد چون بیشترین فعالیت را دارد. آرتروز گردن می تواند به دلایل زیادی ایجاد شود اما اغلب به افزایش سن مربوط می‌شود. مانند بقیه بدن، دیسک‌ها و مفاصل گردن (نخاع‌های گردن) با افزایش سن به آرامی تحلیل می‌روند. این روند آرتروز گردن نامیده می شود، اصطلاح پزشکی برای این تغییرات فرسایشی مرتبط با سن است که در طول زمان رخ می‌دهد.

آرتروز گردن

مانند بقیه مفاصل اندام بدن، دیسک‌ها و مفاصل گردن نیز به دلیل ساییدگی و پارگی تحلیل می‌روند. آرتروز گردن شامل این تغییرات است که در طول زمان یا به دلیل آسیب رخ می‌دهد. شاید جالب و عجیب باشد اما انواع التهاب‌های آرتروز به دلیل فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد.آرتروز گردن یکی از بیماری های بسیار شایع در ایران است. بیش از 85 درصد از افراد بالای 60 سال به آن مبتلا هستند. این بیماری اغلب باعث درد و سفتی در گردن می‌شود. 

 

چه کسانی بیشتر مستعد ابتلا به آرتروز گردن هستند ؟

تقریباً نیمی از افراد میانسال و مسن‌تر دیسک‌هایی دارند که علائم دردناکی ایجاد نمی‌کنند.در بیشتر موارد، آرتروز گردن به خوبی توسط دارو و فیزیوتراپی درمان می‌شود. تحقیقات محتلف نشان داده شده است که کشیدن سیگار و چاقی، گرفتن آرتروز گردن را تسریع می‌کند. آرتروز اولیه در گردن می‌تواند در خانواده ها ارثی باشد.

 

جراحی برای درمان آرتروز گردن

جراحی برای درمان آرتروز گردن

باید تاکید کرد که از هر 100 بیمار مبتلا به آرتروز گردن کمتر از 1 نفر نیاز به جراحی دارد. اکثر مردم به درمان‌های ساده پاسخ می‌دهند: گرمادرمانی و یخ درمانی ، تعویض بالش، تنظیم وضعیت مطالعه یا میز، کاهش زمان استفاده از صفحه نمایش در محل کار، مصرف داروهای بدون نسخه مانند Tylenol یا Advil، حرکات کششی و فیزیوتراپی، و کاهش قرار گرفتن در معرض محیط‌های با لرزش بالا.

جراحی برای کسانی توصیه می‌شود که درد شدید، تغییر شکل یا پیشرفت بی‌حسی، گزگز یا ضعف دارند. فشرده سازی شدید نخاع ممکن است در درصد کمی از بیماران رخ دهد. در صورت لزوم، جراحی ستون فقرات گردنی بسیار ایمن است و به طور قابل اعتمادی عملکرد را بهبود می بخشد.

 

علائم آرتروز گردن

علائم آرتروز گردن در هر فردی متفاوت است. برای اکثر افراد، آرتروز هیچ علائمی ندارد. بسیاری از بیماران با تغییرات شدید آرتروز در یک یا دو سطح در ستون فقرات بدون علامت هستند. درد با فعالیت ظاهر می‌شود و معمولاً در اوایل صبح یا بعد از فعالیت شدید بدتر می‌شود.

بیماران مبتلا  ممکن است متوجه کاهش جزئی دامنه حرکتی گردن شوند. در سایر بیماران، به ویژه اگر تغییرات آرتروز بر بخش‌های متحرک گردن تأثیر بگذارد، محدودیت مشخصی در دامنه حرکتی مشاهده می‌شود و نمی‌توانند از بالای شانه‌های خود نگاه کنند یا توانایی نگاه کردن به سقف یا پایین مثل به انگشتان پا را از دست می‌دهند.

معمولاً فرد احساس درد و سفتی را در گردن خود حس می‌کند که این درد و سفتی می‌تواند خفیف یا شدید باشد.

علائم ممکن است عوارض جدی مانند از دست دادن هماهنگی در صورت گرفتگی نخاع  را به همراه داشته باشد.

ممکن است با نگاه کردن طولانی مدت به بالا یا پایین درد بیشتر می‌شود. فعالیت‌هایی که در آن گردن به مدت طولانی در همان حالت نگه داشته می‌شود هم باعث درد شدید می‌شود مانند رانندگی یا خواندن کتاب. گردن درد معمولاً با استراحت یا دراز کشیدن کاهش می‌یابد. سایر علائم آرتروز گردن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

  • سردرد.
  • هنگامی که گردن خود را می‌چرخانید، صدا یا احساس ساییدن کنید.
  • اسپاسم عضلانی در گردن و شانه ها.
  • مشکل در راه رفتن.
  • ضعف در دست ها یا پاها.
  • از دست دادن تعادل.

دو نوع دیگر از علائم رایج در افراد مبتلا به آرتروز گردن عبارتند از رادیکولوپاتی و میلوپاتی.

 رادیکولوپاتی: رادیکولوپاتی ریشه عصب نخاعی را درگیر می‌کند، بخشی از عصب که از نخاع اصلی منشعب می‌شود. معمولاً نوعی فشار روی ریشه عصب نخاعی باعث علائمی مانند درد، ضعف، بی حسی می‌شود.

 میلوپاتی: میلوپاتی یک فرآیند بیماری است که نخاع را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در طول زمان به آرامی ظاهر می‌شود. علائم شامل فشرده شدن ریشه های عصبی نخاعی مانند رادیکولوپاتی درد، ضعف، بی حسی  در اندام است. دکتر مت گرین می‌گوید: «آرتروز می‌تواند ناتوان‌کننده شود، به‌ویژه اگر فشردگی نخاع وجود داشته باشد که می‌تواند منجر به از دست دادن قدرت، هماهنگی و تعادل شود». خارهای بزرگ در ستون فقرات گردنی می توانند باعث فشردگی طناب نخاعی یا عصب شوند و به عنوان تنگی کانال نخاعی شناخته می‌شوند. این شایع‌ترین علت آرتروز در بزرگسالان است و به صورت گزگز بازو، بی حسی یا ضعف ظاهر می‌شود.

 

نحوه تشخیض آرتروز گردن

اشعه ایکس و اسکن MRI روش های تصویربرداری تشخیصی انتخابی هستند. گاهی اوقات یک آزمایش عصبی به نام الکترومیوگرام برای تمایز بین فشردگی عصب ناشی از تغییر آرتروز در گردن در مقابل ناهنجاری‌های عصبی در اندام‌ها مانند سندرم تونل کارپال استفاده می‌شود. آزمایشات تصویربرداری احتمالاً برای به دست آوردن اطلاعات دقیق و میزان آسیب به ستون فقرات گردنی شما ضروری خواهد بود. تصویر برداری بهترین راه می‌تواند برای نشان دادن استخوان ها، دیسک ها، ماهیچه‌ها و اعصاب گردن و نخاع باشد.

بررسی سابقه پزشکی بیمار بسیاری از بیماری‌ها را می‌توان به سادگی با جمع آوری لیستی دقیق از علائم فعلی بیمار، سابقه پزشکی گذشته و عادات سبک زندگی فعلی تشخیص داد.

برای محدود کردن بیشتر فهرست علل احتمالی گردن درد، متخصص ارتوپد، گردن را برای هرگونه ضعف قابل توجه یا کاهش دامنه حرکتی آزمایش می‌کند. اگر بیمار از علائمی که در بازو دارد شکایت داشته باشد، پزشک احتمالاً تست اسپارلینگ را با اعمال فشار ملایم به بالای سر در حالی که به پهلو خم شده‌اید را  انجام می‌دهد. تست اسپرلینگ بررسی می‌کند که آیا فشرده سازی ستون فقرات گردنی (به طور موقت) علائم بیمار را بدتر می کند یا دوباره ایجاد می کند.

 

 

تفاوت دیسک گردن با آرتروز گردن

تفاوت دیسک گردن با آرتروز گردن سوالی بودی که همیشه درگیر کننده بوده. دیسک گردن اگر به طور حاد ایجاد شود دیسک نرم است و روی نخاع فشار می آورد یا روی ریشه ی عصبی. وقتی طولانی مدت دیسک بیرون بزند استخوانی میشود و تبدیل به استوفید میشود به استوفید آرتروز گفته می‌شود و باعث تنگی کانال نخاعی گردن خواهد شد.  ساییدگی و مشکلاتی  که در استخوان‌های گردن ایجاد می‌شود را آرتروز می‌گویند. مفاصلی در بدن وجود دارند از جمله مفاصل پشت گردن که به آن فاصل و دیسک گفته می‌شود. قسمت جلویی آرتروز این مفاصل و استخوان اضافه در این مفاصل باعث ایجاد تنگی کانال نخاعی میشود که به آن آرتروز گردن گفته می شود.

 

 

 

آیا آرتروز گردن می تواند باعث درد دست شود؟

هنگامی که ریشه عصب گردنی در گردن ملتهب یا فشرده می شود، باعث گزگز شدن دست، بی حسی و یا ضعف در شانه، دست و یا انگشتان می‌شود. وقتی که درد را در این نواحی حس کردید به معنای پیشرفت آرتروز شماست. در اسرع وقت به دکتر متخصص ارتوپد مراجعه کنید.